Gucci Aria Collection

ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง ในวันเกิดปีนี้ ที่หนึ่งร้อยปีได้ผ่านพ้นไป เป็นการโคจรของโลกหนึ่งร้อยรอบที่ตั้งคำถามต่อการไหลเวียนของเวลา เป็นการโคจรรอบดวงอาทิตย์หนึ่งร้อยรอบเพื่อกลับไปสู่ฤดูใบไม้ผลิที่ซึ่งทุกอย่างกำลังจะเบ่งบานและเปลี่ยนแปลง และถือเป็นช่วงเวลาสำคัญที่ต้องได้รับการเฉลิมฉลอง

การก้าวผ่านช่วงเวลาที่ทุกสิ่งทุกอย่างได้เกิดขึ้นนั้นถือเป็นความรับผิดชอบอันยิ่งใหญ่สำหรับผมและเป็นสิทธิพิเศษที่น่ายินดีด้วยเช่นกัน มันหมายถึงความสามารถในการปลดล็อคประวัติศาสตร์และใช้เวลาอยู่กับจุดเริ่มต้น มันหมายถึงการซึมซับอยู่กับแหล่งกำเนิดนั้นและหวนรำลึกถึงการเริ่มต้นและสิ่งที่ปรากฏออกมาให้เห็น

ผมไม่อยากที่จะเน้นในจุดที่อ่อนไหวในอดีต และประวัติศาสตร์อันยาวนานของ Gucci ไม่สามารถบรรจุอยู่ในโชว์เพียงครั้งเดียวได้ เช่นเดียวกับการดำรงอยู่อื่น ๆ โชคชะตาของมันได้ถูกกำหนดไว้ในรูปแบบของซีรี่ส์เรื่องยาว “การเกิดอันไม่มีที่สิ้นสุด” (M. Zambrano) และการเกิดขึ้นใหม่ที่ไม่สิ้นสุด ในการเคลื่อนไหวที่ไม่หยุดหย่อนนี้ชีวิตได้ท้าทายต่อความลึกลับของความตาย และในความโหยหาต่อการเกิดนี้เราได้เรียนรู้ที่จะใช้เวลากับมัน 

การเฉลิมฉลองต่อการกำเนิดหมายถึงการแสดงความเคารพต่อครรภ์ของมารดา และยังหมายรวมไปถึงการกลายเป็นสิ่งอื่น เป็นมรดก ที่สืบทอดมาจากคนรุ่นก่อนแต่ก็เป็นไปได้ที่จะเกิดขึ้นจากความคิดในภายหลัง ในความเป็นจริงอดีตไม่ใช่ยานพาหนะที่ไม่เคลื่อนไหวแต่เป็นการเกิดซ้ำของสิ่งที่ไม่เปลี่ยนแปลง มันค่อนข้าง “จำเป็นต้องเกี่ยวข้องกับความคิดของการเคลื่อนไหว มันไม่ใช่ข้อมูลแต่เป็นการเคลื่อนไหว มันเป็นการเคลื่อนไหวของการเปลี่ยนแปลงของสิ่งที่สืบทอดมาจากคนรุ่นก่อนที่ก่อให้เกิดกระบวนการเปลี่ยนแปลง” (M. Centanni)

Benjamin คงจะพูดว่าในหากต้องการวางแผนในอนาคตเราคงต้องเปลี่ยนแปลงอดีตเสียก่อน ค้นหามันในขณะที่มันแสดงพลังซึ่งจะเป็นพลังงานสำรองที่จะยืดเวลาของชีวิตให้ยาวออกไป ในงานของผมดูแลรักษารากหง้าของประวัติศาสตร์เพื่อที่จะสร้างช่อดอกไม้ที่ไม่มีใครคาดคิดโดยการสร้างสิงเหล่านั้นผ่านการตอนและตัดแต่ง ผมขออุทธรณ์ต่อความสามารถดังกล่าวในการอาศัยสิ่งที่ได้รับไปแล้วอีกครั้ง รวมถึงการผสม การส่งผ่าน การแตกหัก และการเชื่อมต่อกัน เพื่อหลีกหนีจากกรงขังของความไร้เดียงสาและไล่ตามบทกวีของคนนอกกฎหมาย

ดังนั้นในมุมมองเช่นนี้ Gucci จึงกลายเป็นห้องทดลองสำหรับผมในการขโมยที่เกิดจากการบุกรุกและการเปลี่ยนแปลงรูปร่างใหม่ เป็นโรงงานแห่งการปนเปื้อนที่ทุกอย่างนั้นเชื่อมต่อกับทุกสิ่ง เป็นสถานที่ที่เกิดการโจรกรรมและเป็นจุดระเบิด เป็นเครื่องกำเนิดพลังงานที่สร้างความปรารถนาที่ไม่อาจคาดเดาได้ ในโอกาสนี้ผมต้องการที่จะยกย่องความรัก ของผมและการทรยศต่อสิ่งที่สืบทอดมาจากคนรุ่นก่อนที่ได้ตกทอดมาถึงผม เนื่องจากคำมั่นสัญญาของการเกิดที่ไม่มีวันสิ้นสุดนั้นจะเกิดขึ้นใหม่ก็ต่อเมื่อได้ผ่านความสามารถที่พัฒนาขึ้นเท่านั้น

 

การก้าวข้ามจุดเริ่มต้นนี้ ผมได้ปล้นเอาความรุนแรงที่นอกรีตของ Demna Gvasalia และความตึงเครียดทางเพศของ Tom Ford ผมใช้เวลาอยู่กับผลกระทบทางมานุษยวิทยาของสิ่งที่ส่องแสงและทำงานกับความสว่างไสวของเนื้อผ้า ผมได้เฉลิมฉลองให้กับโลกแห่งการขี่ม้าของ Gucci และเปลี่ยนมันให้เป็นโลกแห่งเครื่องราง ผมได้ปรับโครงร่างของ Marilyn Monroe และความเย้ายวนใจของดารา Hollywood ในยุคเก่า ผมได้ทำลายเสน่ห์อันสุขุมของชนชั้นกลางและหลักการการตัดเย็บสูทของผู้ชาย

ตอนนี้เราพร้อมแล้วที่จะเฉลิมฉลองด้วยการสวมใส่เสื้อผ้าที่แสนแวววาวของเรา การจัดเตรียมงานถูกทำอย่างเต็มที่ เรากระตือรือร้นที่จะเดินผ่านประตูของ Savoy อีกครั้งในหนึ่งศตวรรษต่อมา เป็นสถานที่อันยิ่งใหญ่ในประวัติศาสตร์ของ Gucci ทางเดินที่ทอดยาวกั้นเราจากทางเดินของดวงดาวและเวทมนตร์นั้น ตำนานของรากฐานถูกนำมาใช้ใหม่ในแง่ของปัจจุบัน เราเข้าไปในคลับที่มีแสงไฟนีออนและกล้องถ่ายรูป แต่เรากลับพบว่างานเลี้ยงที่เราสมควรได้รับกลับไม่ได้เกิดขึ้น ณ ล็อบบี้ของโรงแรมในเมืองลอนดอนในยุค 20 มันคล้ายกับกับการดำน้ำลึกและมีความสุขในทุกสิ่งที่เราคาดหวังในวันนี้นั่นก็คืองานฉลองกับอากาศ งานฉลองแห่งลมหายใจ ดังนั้นแนวคิดของงานเลี้ยงจึงสรรเสริญในพลังที่สร้างขึ้นจากธรรมชาติและในลมหายใจแห่งชีวิตที่แผ่ซ่านไปทั่ว ลมหายใจเป็นสิ่งที่สิ่งมีชีวิตทุกชนิดสร้างขึ้นอย่างต่อเนื่อง “มันเป็นชื่อแรกของสิ่งมีชีวิตในโลก และเป็นการสั่นสะเทือนที่ทุกสิ่งเปิดออกไปสู่ชีวิต” (E. Coccia) มันเป็นการกำเนิดที่เราให้เกียรติในการเคลื่อนไหวแบบแกว่งไปมา “การหายใจเข้าคือการปล่อยให้โลกเข้ามาข้างในตัวเราและการหายใจออกคือการฉายภาพตัวเราเองในโลกที่เราเป็น” (E. Coccia) ผมจึงเฉลิมฉลองให้อากาศในฐานะที่เป็นหลักการอันศักดิ์สิทธิ์ของการตีความ การผสมผสาน และการเชื่อมต่อ เป็นหลักการของการดำรงอยู่ที่อบอวลไปด้วยมนต์เสน่ห์ทางเคมีของใบไม้ การสรรเสริญของผมที่มีแด่สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ แด่ความเปราะบางและไม่มั่นคง แด่ความสามารถในการเกิดใหม่และกลับมามีชีวิตอีกครั้งหลังจากฤดูหนาวได้ผ่านพ้นไป

Alessandro